//illustcourse//: Sachinteng งานดีมีเรื่องเล่า

คนนี้พี่มุ่ยชอบมากค่ะ มันเป็นคำนิยามของคำว่า “งานดี มีเรื่องเล่า” งานสวยมากและมีความหมายด้วย ไปดูกันงาน Sachinteng
เขาเรียนจบนิเทศศิลป์ จากมหาวิทยาลัย Pratt ค่ะ

จริงๆไม่ค่อยอยากบันทึก เพราะพอบันทึกสิ่งที่คิดจริงๆในหัว ก็จะมีคนที่เห็นด้วยและไม่เห็นด้วย แต่คิดว่าแสดงความคิดออกมาดีกว่า

พอโตขึ้นสิ่งเราที่ชอบก็เปลี่ยนไป…

เปลี่ยนไปเรื่อยๆ จากเคยอ่านการ์ตูน หรือคิดว่าจะอ่านการ์ตูนตลอดไป มาตอนนี้ไม่อ่าน อ่านไม่ได้ ไม่อินเนื้อเรื่อง ไม่สนุกเหมือนอ่านพ็อคเกตบุค อ่านแล้วไม่ติด ชอบดูหนังมากกว่า

ชอบดูหนังที่ทำให้ฉุกคิดอะไรบางอย่าง อย่าง silence ของ Martin Scorsese นี่เจ๋งมาก

แนวหรือรสนิยมในการดูรูปเปลี่ยนไป จากที่ชอบรูปสวยๆถึกๆ วาดแล้วโชว์ความอลังการ ตอนนี้ดูแล้วเฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร แต่งานที่ชอบมากคือสวย และมี message ตอนนี้จึงดูที่ความหมาย และการสื่อความของรูปมากกว่า ดังนั้นจึงชอบงานคนนี้มากเลย

Sachinteng งานมันดูมีอะไรมากกว่าคำว่า ‘สวย’ อย่างเดียว

เวลาวาดภาพสวยๆ เพื่อนสนิทเราบอกว่า ยูจะโกแบคทูยัวร์โอลชิทอีกแล้วเหรอ เวลาเราวาดภาพแล้วไม่คิดก่อน วาดตามสัญชาติญาณ แล้วก็ถามตัวเองในใจ จริงๆแล้วเราชอบงานแนวไหนวะ?

พอไปคุยกับจิ้ว Kasidej Hempromaraj จิ้วบอกว่าเราใช้อินเนอร์ในการวาดมาก ไม่ได้ใช้คอนเซปต์ในการวาด ภาพเราแนว haunt หน่อยๆ ซึ่งตัวภาพไม่ต้องมีความหมายก็ได้ แต่ถ้าอยากให้มีความหมาย ภาพมันก็จะได้ไม่ต้องอัดทักษะ 100% เหมือนเดิม แต่ถ้ามี concept ภาพจะแข็งแรงขึ้น

ถ้าถามว่าตอนนี้เราพอใจกับ direction ของตัวเองไหม ค่อนข้างพอใจแล้วนะ เหลือแค่พัฒนาให้มันเป็นไปในทิศทางที่ถูกต้องต่อไป

ไปคุยกับเจ้ Artistaya Kannasoot เจ้บอกว่าถ้าเธอชอบทดลอง ก็ทดลองไป แต่อย่าถามว่าตัวตนของตัวเองคืออะไร เพราะถ้าตัวตนของเราคือการทดลองแล้ว เท่ากับตัวตนเราคือเราไม่มีตัวตนนั่นเอง

ถ้าถามว่าเราใช้อะไรในการพัฒนางาน เราดูเยอะ คุยเยอะค่ะ เพราะว่า เราต้องการ input ถ้าไม่มี input ก็ไม่มี output ออกมา เราคิดว่าองค์ประกอบแรกของการทำให้เก่งไม่ใช่ทักษะ แต่เป็น ‘แนวความคิด’ ถ้าแนวความคิดถูกต้อง ทักษะพัฒนากันได้ คนมักจะถามว่า ทำให้เก่งทำยังไง วาดเก่งวาดยังไง แต่ไม่ถามว่า วาดให้ภาพตราตรึงคน วาดให้ภาพนั้นเปลี่ยนแปลงคน วาดให้ภาพนั้นทำให้คนฉุกคิด ทำยังไง พัฒนาแนวคิดในภาพ ทำยังไง อะไรทำนองนี้

และสิ่งที่เราอยากจะฝากไว้อีกก็คือ คนวาดรูปสวยๆ วาดเก่งๆมีเยอะ แต่คนที่วาดรูปแล้วมีความหมาย มีน้อย เราเคยได้ยินว่า งานองค์ประกอบ บางทีมัน beyond จุดนั้นไปแล้ว คือเลยจุดของการเล่าเรื่อง การเล่าเรื่องเป็นเพียงแค่ path หนึ่ง แต่เร็วๆนี้ไปดูวีดีโอของ SVS learn ที่วิล เทอร์รี่ออกมาพูด เขาบอกว่า คนวาดสวยๆนั้นมีเยอะสุดๆ แต่คนที่สำเร็จในสายนี้แบบจริงๆ โดยส่วนมากจะเป็นงานที่เล่าเรื่องอะไรบางอย่างทั้งสิ้น ไม่ว่าจะผ่านท่าโพส คอมโพส องค์ประกอบ สีหน้า ท่าทาง