บันทึกการฝึก 30 วันเมื่อฉันมือตก:ตอนที่ 1

สวัสดีค่ะ เนื่องด้วยอาการมือตกของเรา เราจึง challenge ตัวเองว่า เราจะกลับมาวาดรูปได้สวย และทำ master piece ได้ภายใน 30 วันนี้ เราจึงเขียนบลอคนี้ขึ้นมาค่ะ เพื่อเป็นวิทยาทานแก่น้องๆทุกคนที่ตกอยู่ในสภาพมือตก เราเคยท้อเรื่องการวาดรูปหลายครั้งนะคะสุดท้ายก็กลับมาวาดจนได้ ทั้งปัญหาเรื่องตา ตานี่แสบน้ำตาไหลออกมา เรื่องมือสั่น(สั่นมากพอสมควร) เรื่องตาเรายอมแพ้ค่ะ เพราะว่าเราอยากรักษาตาไว้นานๆ เราจะพยายามจำกัดการทำดิจิตัลให้น้อยที่สุดอย่างที่บอก แต่ไม่ทิ้งค่ะ วาดบ้าง ส่วนมือ เราไม่คิดว่ามันเป็นปัญหาเท่าไรค่ะ

สิ่งที่จะเป็นในระยะยาว
ขายงาน(online)ในระดับ international ได้

ตัวอย่าง
Shilin

แผนการระยะยาว ปี 2017
-ให้เวลาตัวเอง 12 เดือน ทำ topform 12 ชิ้น(เดือนละชิ้น)

-ยกเลิกโปรเจคคอร์สออนไลน์ไปก่อนจนกว่ามือจะกลับมาเหมือนเดิม แต่ illustschool ยังอยู่ ส่วนที่เปิดไปแล้วสอนให้จบ
-บทความ ถ้าไม่ดีจริง อย่าปล่อย เขียนเป็นตอนสั้นๆในเพจแล้วค่อยปล่อยทีเดียว

แบบฝึกหัดที่ 1 ดราฟรูป takenaka 3-5 รูป ภายในเวลา 2 ชั่วโมง เพื่อศึกษาจังหวะการวาดหน้าและสัดส่วนแล้วโพสต์ทีละรูป

ถามว่าทำไมต้องฝึกจากงานคนอื่น?
จะเรียนรู้สัดส่วนความลงตัวในงาน
ฝึกวาดเองไปก็ไม่รู้หรอกค่ะ จริงๆมันคือการฝึกเซนส์

ฝึกจากลายเส้นคนอื่นแล้วจะมีลายเส้นของตัวเองเหรอ?
คือ personal touch ของแต่ละคนแตกต่างกันค่ะ ลายเส้นของเรามาจากพื้นฐาน ทักษะ รสนิยม รวมๆแล้วสิงที่เราเป็นก็คือรวมจากสิ่งเหล่านี้โดยมากการฝึกจากนักวาดท่านอื่นคือการฝึกเซนส์ ว่าเขายกปากกาตรงไหน เว้น negative space ตรงไหน เมื่อจับจังหวะถูกเราก็สามารถนำมาใช้ของเราได้ ไม่ใช่การ reinventing the wheel

คนที่กลัวฝึกจากการดราฟนะคะ คุณไม่ต้องกลัวค่ะ ฝึกคือคุณเป็นนักเรียน นักวาดท่านที่คุณฝึกเป็นอาจารย์ คุณเรียนด้วยตัวเอง แล้วเราจะบอกว่าไม่มีอะไรฝึกจังหวะภาพ(rhythm),เซนส์ ได้ดีเท่ากับการดราฟอีกแล้วเพราะวาดตามไปมันก็ไม่เหมือนหรอกค่ะ personal touch มันเยอะเกิน แต่ดราฟแล้วต้องคิดไปด้วยและอย่าแอบอ้างเด็ดขาด

http://ift.tt/MvgKFw

แบบฝึกหัด วาดรูปคาแร็คเตอร์ตัวเอง ให้มีความทาเคนากะนิดๆ(ไม่ต้องเยอะ)

แบบฝึกหัด วาดรูปตัวเอง 1 ภาพหลังจากดราฟแล้วดูจังหวะเส้นว่าดีขึ้นไหม

 

สวัสดีค่ะทุกคน ที่กำลังอ่าน มันอาจจะแปลกๆหน่อยนะด้านล่าง มันคือการแก้ปัญหาบางอย่างของการที่เราฝีมือเปลี่ยน ฝีมือตก เราคิดว่านี่เป็นทางเดียวที่จะแก้ได้นันก็คือเขียนสภาพจิตใจ เขียนทุกอย่างที่เราคิดออกมา เราจะได้พบเหตุผลว่าทำไมเราถึงมือตก

ด้านล่างเป็นบันทึกส่วนตัวของเราและคำถามที่เกิดขึ้นขณะวาดค่ะ

บันทึกสภาพจิตใจตอนนี้
ไม่มีอารมณ์อยากดูงานใครเลย (ยกเว้นงานนร.)
1.เบื่องานแนวซ้ำๆเพนท์เหมือนกัน(ขออภัยค่ะนี่เป็นบันทึกเราควรซื่อสัตย์ต่อตัวเอง)
2.เมื่อก่อนคิดว่าดูแล้ว เออ เทคนิคนี้ยังไงเราก็ทำได้ ทำได้แน่นอน รูปสมัยนี้ เฮ่ย ทำได้ แต่ต้องถึกมากๆ
3.เบื่องานแนวเน้นหน้า เน้นผู้หญิง หน้า(แล้วตูก็ทำแนวนี้)อยากทำแนวที่มีเรื่อง หรือไม่ก็แสดงองค์ประกอบ
4.คิดถึงนักวาดเก่าๆ
5.แรงบันดาลใจที่พุ่งพล่านมันหายไปหมด

ตกลงอยากทำอะไร
ถ้าไม่มีอารมณ์อยากดูงานคนอื่น?
-อยากเขียนบันทึกไปเรื่อยๆ อยากหา missing link ว่าอะไรวะที่ทำให้เป็นแบบนี้
-นอน
-เคลียร์งาน

ทำไมถึงไม่อยากดูงานใครเลย
1.เพราะดูแล้วคิดว่ายังไงก็ทำไม่ได้ใช่มั้ย?
ป่าว ไม่ได้คิดงี้ คิดว่าทำได้ แต่เสียเวลา เพราะไม่ใช่แนว
2.เพราะคิดว่ายังไงคงกลับมาวาดดิจิตัลไม่ได้แล้วใช่มั้ย
ใช่
3.เพราะดูแล้วไม่เกิดความโดกิโดกิใดๆใช่มั้ย
ใช่

มีนักวาดเก่งๆมากมายนะให้เราไปดูให้เกิดแรงบันดาลใจ
-ดูแล้วไม่เกิดแรงบันดาลใจ แต่จะมีคำถาม ‘ทำไม’ ผุดขึ้นในหัวแทน แล้วทำไม ไม่ได้มาเพียงคำถามเดียว
สรุปชอบงานวาดป่าว
-ชอบ แต่ไม่ได้รักงานวาดภาพประกอบรับจ้าง ที่ทำ เพราะนักเรียนจะได้รู้ว่าครูทำงานภาพประกอบและอยากรู้ว่านักเรียนต้องผ่านอะไรบ้าง
งั้นก็เป็นครูสิ
-เป็นนักวาดภาพประกอบที่สอนได้ดีกว่าไง มันเป็น positioning ที่ดูน่าเชื่อ
รายได้หลักมาจากการสอนจะไม่เป็นครูได้ไง
-ก็ค่อยๆเพิ่มปริมาณสัดส่วนเหลือสอนสัก 40% ในอนาคต
อืมมมมม จริงๆแล้วอยากทำอะไรกันแน่ในวันหนึ่ง บอกวันที่เพอร์เฟ็ตมาสิ
-นั่งวาดรูปที่อยากวาดทั้งวัน
นั่งเขียนสิ่งที่อยากเขียน แล้วขายได้

ภาพจิตใจตอนนี้
อยากวาดรูปมั้ย
-ไม่
ทำไม
-ไม่ชอบงานตัวเอง
ทำไมไม่ชอบงานตัวเอง
-เพราะวาดไปก็ไม่สวยขึ้น
ทำไมวาดไม่สวยขึ้น
-ขาดแรงบันดาลใจ
แล้วทำไมไม่ไปหาแรงบันดาลใจ
-จู่ๆก็เบื่อขอหาไรกินและพักก่อนแล้วกันนะ

ถามอีกครั้ง ทำไมไม่วาดรูป
-วาดไปคนก็ไม่ดู
รู้ได้ไง
-ดูจากยอดไลค์
อย่าทำอะไรเอายอดสิ
-แล้วเราจะรู้ได้ไงว่าคนชอบหรือไม่ชอบถ้าดูยอด
ไม่ต้องไปสนคนชอบไม่ชอบ ดูไม่ดู เราชอบก็พอปะ
-เออ
อันนี้จบ

สภาพจิตใจตอนนี้
อยากวาดรูปมั้ย
-อยากวาดรูปง่ายๆน่ารักๆ
ทำไม
-ไม่กดดัน
อยากวาดอะไร
-พวกอาหาร ของน่ารัก คน

ทำไมต้องกลัวเรื่องฝีมือตก
-คนด่าเยอะ
ทำไมต้องกลัวคนด่า
-เสียชื่อ เสียภาพลักษณ์ เสียแบรนด์
คนพวกนั้นไม่ใช่ลูกค้าคุณอยู่แล้วคุณจะกลัวอะไร
-เออ แต่กลัวอยู่เรื่อง
กลัวอะไร
-กลัวว่าเราเคยขึ้นไปสูง…..แล้ว……
แล้วเป็นไง ตกมาก็เจ็บไง จำตำนานอิคารุสได้ไหม อย่าบินสูงเกิน อย่าบินต่ำเกิน
-เออ
อันนี้จบ

บันทึกสภาพจิตใจตอนนี้
อยากทำอะไร?
-LIVEไปวาดรูปไป
ที่ไหน
-profile ตัวเอง

(เสร็จแล้วก็ไป live สักพัก)

รู้สึกไง?
อิ่ม สบายดี เริ่มอยากวาดรูป แต่ขอเป็นรูปง่ายๆนะ
อยากวาดอะไร?
doodle ง่ายๆ
อยาก live?
ไม่
งั้นเปลี่ยนโจทย์ไปวาดอาหารมา 5 อย่าง เอาน่ารักๆ

พอถึงตรงนี้เราเริ่มรู้แล้วว่าเราขาดอะไรตอนมือตก
1.motivation เราเริ่มมือตกหลังปี 2011 ที่สอนนักเรียนเต็มตัว เรามีแหล่งรายได้ชัดเจน จึงไม่จำเป็นต้องอัพฝีมือให้เก่งขึ้น ซึ่งผิดค่ะยิ่งเป็นครูต้องยิ่งเก่ง
2.inspiration ขาดแรงบันดาลใจค่ะ
3.เราไม่เคยถามตัวเองเลย ว่าอยากวาดรูปไหม เรายัดเยียดให้ตัวเองวาด ในเวลาที่ตัวเองเบื่อ  เจอคีย์เวิร์ดแล้ว ถามตัวเองก่อน
อยากวาดรูปมั้ย? ถ้าไม่อยาก อย่าฝืนวาด ออกมาจะเน่า

เขียนรวบรวมการฝึกวันนี้นะคะ
กิจกรรมที่ทำวันนี้
-design character เกม(ผ่านละ เหลือแก้)
สิ่งที่ฝึกวันนี้
-วาดรูปตัวเองเป็นผู้ชาย
-draft takenaka 3 รูป
-วาดรูปตัวเองเพื่อเทสต์
-วาดอาหาร 5 ชิ้น
รวมทั้งเขียนสเตตัสบันทึกสภาพจิตใจและคำถามที่ตัวเองสงสัยในตัวเองอย่างละเอียดเพื่อค้นหาปมว่าทำไมมือตก เจอปมแต่ยังไม่หมด วันนี้พอเท่านี้ค่ะสำหรับการฝึกวันที่ 1 Let’s call it a day

from WordPress http://ift.tt/2k7d88W
via IFTTT